Szklarska Droga
Szklarska Droga – (dawniej Stara Droga Celna niem. Alte Zollstrasse) – górska droga leśna w południowo-zachodniej Polsce Górach Izerskich w woj. dolnośląskim.
Górska droga leśna 760-1020 m n.p.m. w Sudetach Zachodnich, na obszarze Gór Izerskich, prowadząca od Hutniczej Górki na Białej Dolinie w Szklarskiej Porębie, trawersem południowego zbocza Wysokiego Kamienia przez Rozdroże pod Izerskimi Garbami, Rozdroże pod Cichą Równią, Orle do Czech.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Dawna Stara Droga Celna, przebiegała przez osiedle Orle od co najmniej XVII w. Był to jeden z najważniejszych traktów komunikacyjnych w Górach Izerskich. Droga prowadziła ze Szklarskiej Poręby Górnej od okolic dawnej huty szkła z 1617 r. w Białej Dolinie, poprzez Rozdroże pod Cichą Równią do Orle i dalej koło skałki Granicznik, obok komory celnej, przez most graniczny na Izerze do Czech, do znanej z wydobycia kamieni szlachetnych i hutnictwa szkła wsi Jizerka. Dawniejsza nazwa Stara Droga Celna pochodzi od komory celnej, która powstała przy drodze w okolicach Orle po wytyczeniu w 1710 r. wzdłuż Izery granicy administracyjnej pomiędzy austriackimi prowincjami Czech i Śląska. Nowa nazwa „Szklarska Droga” powstała w XVIII w. gdy droga połączyła huty szkła i szlifiernie szkła w Białej Dolinie z nową hutą szkła „Karlsthal” w Orle.
Obecnie[edytuj | edytuj kod]
Odcinek drogi leśnej przebiegający na południe zboczami wzniesień, Kozi Grzbiet i Tkacka Góra od Orle do Harrachova zachował starą nazwę Stara Droga Celna
Turystyka[edytuj | edytuj kod]
Od Białej Doliny do Rozdroża pod Cichą Równiną (z wyłączeniem Zwaliska) Szklarską Drogą prowadzi szlak turystyczny:
- niebieski - ze Szklarskiej Poręby Dolnej do Świeradowa Zdr. przez Halę Izerską i Polanę Izerską.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik geografii turystycznej Sudetów, t. 1 Góry Izerskie, red. Marek Staffa, Wydawnictwo PTTK „Kraj”, Warszawa – Kraków 1989, ISBN 83-7005-095-6.
- Atlas Gór Polski, Wyd. ExpressMap, Warszawa 2008 r., ISBN 978-83-7546-020-9